Kompozytorzy

Leonardo De Lorenzo

Flet
Fortepian
Alto flute
Klarnet
Piece
Etiuda
Suita
Caprice
Walc
Taniec
Metoda
Theory
Dla początkujących
Nokturn
według popularności

#

18 Caprices for Flute2 Pieces, Op.16 (2 Sztuki, op.16)2 Pieces, Op.17 (2 Sztuki, Op.17)2 Pieces, Op.18 (2 Sztuki, Op.18)2 Pieces, Op.19 (2 Sztuki, op.19)2 Pieces, Op.20 (2 Sztuki, Op.20)2 Pieces, Op.21 (2 Sztuki, op.21)2 Pieces, Op.22 (2 Sztuki, op.22)2 Pieces, Op.23 (2 Sztuki, op.23)6 Leichte Stücke9 Grosse Künstler-Studien

A

A Velivolo

D

Die beiden Virtuosen (Dwaj wirtuozi)

G

Giovialità, Op.15

L

L'Indispensabile (Niezbędny)

N

Notturno, Op.6

P

Pensiero Elegiaco, Op.7

S

Sinfonietta, Op.75Suite moderna, Op.82 (Apartament moderna, Op.82)Suite Mythologique

T

The Modern Flautist (Nowoczesne flecista)
Wikipedia
Leonardo De Lorenzo (ur. 29 sierpnia 1875 w Viggiano, zm. 29 lipca 1962 w Santa Barbara) – włoski wirtuoz fletu i pedagog.
Urodzony w Viggiano, w prowincji Potenza, De Lorenzo zaczął grać na flecie w wieku 8 lat i pojechał do Neapolu, do Konserwatorium muzycznego Conservatorio di San Pietro a Majella. wieku 16 lat wyemigrował do Stanów Zjednoczonych Ameryki i pracował w hotelu w Cerulean, w stanie Kentucky ale w 1898 powrócił do Włoch, aby zostać wziętym do wojska i zostać członkiem orkiestry wojskowej kierowanej przez Giovanniego Moranzoni. Następnie rozpoczął swoją karierę i koncertował we Włoszech, Niemczech, Anglii i Południowej Afryce. W wieku 25 lat dołączył do orkiestry w Kapsztadzie. W 1907 powrócił do Neapolu aby ukończyć naukę, a następnie udał się znowu do Ameryki aby zostać pierwszym flecistą Filharmonii Nowojorskiej dyrygowaną przez Gustava Mahlera i grał w New York Symphony Orchestra w zastępstwie za Georges’a Barrère. Był także flecistą w orkiestrach w Minneapolis, Los Angeles i Rochester. W 1914 współpracując z Minneapolis Symphony Orchestra poznał Maude Peterson, pianistkę, która mu często towarzyszyła i wkrótce została jego żoną. W 1917 Los Angeles Flute Club zagrał na jego cześć musical a Lorenzo został pierwszym honorowym członkiem stowarzyszenia. W latach 1923-1935 był profesorem w Szkole Muzycznej Eastmana na Uniwersytecie w Rochester i po przejściu na emeryturę zajął się komponowaniem i pisaniem publikacji teoretycznych. Kompozycje takie jak Saltarello i Pizzica-pizzica są hołdem dla charakterystycznych dźwięków tradycyjnej muzyki swojego rodzinnego miasta. Jego wszystkie materiały badawcze zostały przekazane do Uniwersytetu Południowej Kalifornii 25 Października 1953. W tym samym roku otrzymał doktorat honoris causa w Washington International Academy i był współzałożycielem nowo utworzonego klubu w Mediolanie. 29 sierpnia 1955 Los Angeles Flute Club zorganizował koncert kompozycji Lorenza z okazji osiemdziesiątych urodzin. De Lorenzo marł w wieku 86 lat w swoim domu w Santa Barbara, California.
Istnieje konkurs fletowy jego imienia, tj. Międzynarodowy Konkurs Fletowy „Leonardo De Lorenzo” w Viggiano.