Instrumenty
Ensembles
Opera
Kompozytorzy
Wykonawcy

Nuty $15.00

Oryginalny tekst

Tune in a Popular London Style. Percy Aldridge Grainger. English Horn sheet music. Grade 4.

Tłumaczenie

Melodia w stylu Popularne Londynie. Percy Grainger Aldridge. Nuty rożek angielski. Klasa 4.

Oryginalny tekst

Tune in a Popular London Style composed by Percy Aldridge Grainger. 1882-1961. Arranged by B. Kopetz. For concert band. Piccolo, 1st & 2nd Flute, 1st & 2nd Oboe, English Horn, 1st & 2nd Bassoon, 1st Clarinet in Bb, 2nd Clarinet in Bb, 3rd Clarinet in Bb, Bass Clarinet in Bb, Soprano Saxophone, 1st & 2nd Alto Saxophone in Eb, Tenor Saxophone in Bb, Baritone Saxophone in Eb,. Band Music. Grade 4. Score only. Duration 3. 15. Published by C. Alan Publications. CN.10891. An air with a 'Music Hall' flavor embodying the London blend of gaiety with wistfulness so familiar in the performances of George Grossmith, Jr., and other vaudeville artists. Tune in a Popular London Style was 'An attempt to write an air with a 'Music Hall' flavor embodying the London blend of gaiety with wistfulness so familiar in the performances of George Grossmith, Jr., and other vaudeville artists. It consists of two strains, like the solo and chorus of music-hall ditties. The musical material, composed in London, dates from about 1912, and was worked out and scored during the winter of 1915. 16 in New York City and in railway trains. Notes derived form 'A Source Guide to the Music of Percy Grainger,' ed. by Thomas P. Lewis. While residing in London in 1915, Grainger and his mother made a quick decision to leave London. The Great War had just begun, and Rose Grainger worried about her son's career prospects if they remained in London. They boarded the Cunrad ship Laconia in Liverpool and reached Boston on September 8, 1915. Grainger merged into the musical life of New York City and began performing at the piano, earning him a wide reputation. Sixteen concerts were booked for New York with the leading orchestras, as well as numerous solo recitals. Other performances were scheduled in Philadelphia, Minneapolis, Boston and the Chicago orchestras. In the first season in America, Grainger's works received approximately one hundred performances, though Grainger was only invited to conduct but once. Although the success he was receiving as a pianist was unlike anything he received in Europe, he saw that his success as a performer was in danger of denying him any critical acclaim as a serious composer. As his career began to flourish, the need for increased travel became a necessity. Whenever Grainger traveled, he took the train. He loved railways, as they gave him the space to spread his manuscripts out and compose. He always traveled second class, and rarely took a sleeper, preferring to sleep sitting up. He would occasionally depart the train one station early and give the difference in fare to a local charity. It was partly during these trips on the train that Grainger scored In a Nutshell. In June of 1916, Grainger was invited to take part in the Norfolk, Connecticut Festival of Music. It was for this performance that he scored and put together an orchestral suite which he entitled In a Nutshell. Some of the sketches for the piece went back to 1905, and the suite was eventually published in four movements, the final movement being the well-known 'Gum-Suckers March'. originally entitled 'Cornstalks March-. Despite the mood of jollity of the suite, it is serious in intent and contains some of Grainger's most characteristic scoring. The first performance was conducted by Dr. Arthur Mees and Grainger was paid 500 for producing it. Notes derived from 'Percy Grainger' by John Bird.

Tłumaczenie

Tune in a Popular London Style composed by Percy Aldridge Grainger. 1882-1961. Ułożone przez B. Kopetz. Na koncert zespołu. Mały, 1.. Zespół muzyczny. Klasa 4. Nik tylko. Czas trwania 3. 15. Opublikowane przez C. Alan Publikacji. CN.10891. Powietrza z "Music Hall" smaku wyrażającego mieszankę London wesołości z zadumy tak znanego w spektaklach Jerzego Grossmith Jr, artystów i innych wodewilu. Tune w popularnej London Style była "próba napisania powietrza z" Music Hall "smaku wyrażającego mieszankę London wesołości z zadumy tak znanego w spektaklach Jerzego Grossmith Jr, artystów i innych wodewilu. Składa się z dwóch szczepów, takich jak solo i chór sali muzycznej Ditties. Materiał muzyczny, skomponowany w Londynie, pochodzi z około 1912 roku i został opracowany i strzelił w okresie zimowym 1915. 16 w Nowym Jorku oraz w pociągach kolejowych. Uwagi pochodzące formularz 'Źródło Guide to the Music of Percy Grainger, "ed. by Thomas P. Lewis. Mieszkał w Londynie w 1915 roku, a jego matka Grainger wykonane szybką decyzję opuszczenia Londynu. Wielka wojna właśnie się rozpoczęły, a Rose Grainger martwi się o perspektywach kariery jej syna, gdyby pozostali w Londynie. Wsiedli na statek Laconia Cunrad w Liverpoolu i osiągnął Boston na 08 września 1915. Grainger połączone w życiu muzycznym Nowego Jorku i zaczął występować na fortepianie, zdobywając jego reputację. Szesnaście koncerty były zarezerwowane dla Nowego Jorku z wiodącymi orkiestrami, a także licznych motywów solowych. Inne spektakle zaplanowano w Filadelfii, Bostonie i Minneapolis, Chicago orkiestry. W pierwszym sezonie w Ameryce, prace Grainger otrzymały około stu przedstawień, choć Grainger został tylko zaproszony do prowadzenia, ale raz. Choć sukces był odbierania jako pianista był niepodobny do niczego, otrzymał w Europie, zauważył, że jego sukces jako wykonawca był w niebezpieczeństwie odmawiając mu żadnych krytyków jako poważnego kompozytora. Jak jego kariera zaczęła się rozwijać, potrzeba większej liczby podróży stał się koniecznością. Ilekroć Grainger wyjazd, wziął pociąg. Kochał koleje, jak dali mu miejsca do rozprzestrzeniania się i jego rękopisy komponować. Zawsze wyjazd drugą klasę, i rzadko wziął śpiący, wolą spać na siedząco. On od czasu do czasu odejścia pociągu jedną stację wcześnie i daje różnicę taryfy do lokalnej miłości. To był częściowo w trakcie tych podróży w pociągu, że Grainger strzelił w skrócie. W czerwcu 1916 roku, Grainger został zaproszony do wzięcia udziału w Norfolk, Connecticut Festiwal Muzyki. To było na tym spektaklu, że zdobył bramkę i ułożyła Orchestral Suite której uprawniony w pigułce. Niektóre z tych szkiców na kawałku wróciła do 1905, i apartament został ostatecznie opublikowany w czterech ruchach, ostateczny ruch jest znany 'Gum Pochłaniacze marca ". pierwotnie zatytułowany "Cornstalks marzec-. Pomimo nastroju humor z pakietu, to jest poważne w sposób zamierzony i zawiera niektóre z najbardziej charakterystycznych w punktacji Grainger. Pierwszy występ został przeprowadzony przez dr Arthura Mees i Grainger została wypłacona do produkcji to 500. Uwagi pochodzące od "Percy Grainger 'John Ptak.