Nuty $65.00

Oryginalny tekst

Jambangle. Gil Evans. B-Flat Trumpet sheet music. Bass Trombone sheet music. Bassoon sheet music. Drums sheet music. Horn sheet music. Percussion sheet music. Piano sheet music. Advanced.

Tłumaczenie

Jambangle. Gil Evans. Nuty trąbka B-Flat. Nuty na puzon basowy. Fagot nuty. Nuty perkusja. Nuty Horn. Nuty perkusyjne. Nuty fortepian. Zaawansowany.

Oryginalny tekst

Jambangle by Gil Evans. Edited by Jeffrey Sultanof. Arranged by Gil Evans. For little big band. 8 horns with rhythm section. Soprano Saxophone, Alto Saxophone, Bassoon. or Baritone Saxophone. , Horn in F. or Tenor Saxophone. , 2 Trumpets, 1 Trombone, 1 Bass Trombone, Piano, Bass, Drums,. Swing. Difficult. Full score and set of parts. Published by Jazz Lines Publications. JL.JLP-8096. Jambangle was one of the earliest compositions by Evans after several years of arranging the music of others. He originally wrote the piece for the previously mentioned Jazz Workshop, led by Hal McKusick, and this version was recorded on April 6, 1956. Evans new version was recorded by Rudy Van Gelder on October 11, 1957. This Jazz Lines edition of Jambangle has been extensively re-edited using a photocopy of the original score in Evans hand. Please note that for this publication, the French horn part has a key signature on the score and part. Evans did not use one. Also please note that the piano part has been transcribed. it does not appear on the score. Bars 59-64 were missing chord names. Jambangle is an excellent example of Evans reworking a piece hed written some time before. This version uses many of the same ideas as the arrangement for McKusick, but is improved in every way here. As was usual with Evans, he took the opportunity to experiment, create problems for himself and then solve them as creatively as possible. According to Howard Johnson and Anita Evans, tubist Bill Barber was not available for this album, so Evans chose a bass trombone. He also used a bassoon instead of a baritone saxophone as a bass instrument. although here again, he also exploits the high range of the instrument. shades of Stravinskys Rite of Spring. At this point in his life, he was no longer using a five-person saxophone section anyway. the only saxophone on Miles Ahead, and Porgy and Bess was an alto sax. the rest of the reed section were three players who doubled on clarinets and flutes of various sizes. In a way, the instrumentation on Gil Evans & 10 is an elaboration of the one used for the Miles Davis Nonet. He used a similar instrumentation on his two World Pacific albums, and also the band he led at the Jazz Gallery in 1960. A concern is the blend of the group. The conductor must resist the temptation of making the bassoon play louder to fill up the bottom of the ensemble. It is clear that Evans wanted the bottom to be felt more than heard. Even though the alto sax is barely audible on the original tape, this part needs to be equal to the other two reeds. Please do not replace the soprano sax part with a clarinet. The five brass should balance well with a bit of practice. The out-chorus at Letter P is particularly challenging, as no one instrument should stick out over the trumpets who are quite low at some points. This piece can be opened up for more solos, and backgrounds reused at the conductors discretion. Also, we have included a tenor saxophone part as an alternate for the horn and a baritone saxophone part as an alternate for the bassoon. Jeffrey Sultanof -February 2010 Note. The sound sample is courtesy of the Manhattan School of Music's Concert Jazz Band, conducted by Justin DiCioccio.

Tłumaczenie

Jambangle przez Gila Evansa. Edytowane przez Jeffreya Sultanof. Organizowane przez Gila Evansa. Dla małego big band. 8 z sekcji rytmicznej rogi. Saksofon sopranowy, saksofon altowy, Fagot. Saksofon barytonowy lub. , Horn w F. lub Saksofon tenorowy. , 2 trąbki, 1, 1 Bass Puzon puzon, fortepian, bas, perkusja,. Huśtawka. Trudny. Pełny wynik i zestaw części. Opublikowane przez Jazz Lines Publikacji. JL.JLP-8096. Jambangle był jednym z najwcześniejszych kompozycji Evans po kilku latach organizowania muzykę innych. On pierwotnie napisał utwór na wspomnianym wcześniej Jazz Workshop, kierowanego przez Hal McKusick, i ta wersja została nagrana na 06 kwietnia 1956. Evans nowa wersja została nagrana przez Rudy Van Gelder na 11 października 1957. Ten Linie jazzowe edycja Jambangle obszernie obróbce za pomocą fotokopii oryginalnych punktów w Evans strony. Należy pamiętać, że do tej publikacji, francuski częścią róg kluczową podpis na wynik i części. Evans nie użyć jednego. Również należy pamiętać, że część została przepisywana fortepian. nie wydaje się na podstawie wyniku. Bary 59-64 brakowało nazwy akordów. Jambangle jest doskonałym przykładem Evans przeróbką kawałka Hed napisana trochę czasu, zanim. Ta wersja ma wiele tych samych pomysły jak układ do McKusick, lecz polepsza się w każdy sposób tutaj. Jak zwykle z Evans, wziął możliwość eksperymentowania, tworzenia problemów dla siebie, a następnie rozwiązać je jak twórczo, jak to możliwe. Według Howarda Johnsona i Anita Evans, tubist Bill fryzjer nie był dostępny dla tego albumu, więc Evans wybrał puzon basowy. Używał również fagot zamiast saksofon baryton jako instrumentu basowego. choć tu znowu, on również wykorzystuje wysoki zakres instrumentu. odcienie Stravinskys Święto wiosny. W tym momencie w jego życiu, nie był już tak na odcinku saksofon pięcioosobowej. tylko saksofon na mile przed i Porgy and Bess był saksofon altowy. Reszta części trzciny byli trzej gracze, którzy dwukrotnie, klarnety i flety różnych rozmiarach. W sposób, oprzyrządowanie na Gila Evansa. Użył podobnego oprzyrządowania na swoich dwóch albumów Świat Pacyfiku, a także zespół prowadził w Galerii Jazz w roku 1960. Problemem jest połączenie grupy. Dyrygent musi oprzeć się pokusie podejmowania fagot grać głośniej, aby wypełnić dno zespołu. Oczywiste jest, że Evans chciał być odczuwalne na dole więcej niż słyszałem. Nawet chociaż sax Górna ledwie słyszalny w oryginalnej taśmie, to część musi być równa dwóch trzciny. Proszę nie zastąpi część sopranowy z klarnet. Pięć mosiądz powinien dobrze zrównoważyć przy odrobinie praktyki. Z-refren w Litera P jest szczególnie trudne, ponieważ nikt instrument powinien trzymać się nad trąb, którzy są dość niskie w niektórych punktach. Ten fragment może być otwarty dla więcej solówek i tła ponownie wykorzystane w gestii przewodami. Również mamy włączone część saksofon tenorowy jako zastępcę za róg i saksofon barytonowy części jako zastępcę na fagot. Jeffrey Sultanof-marzec 2010 Uwaga. Próbka dźwięku jest dzięki uprzejmości Manhattan School of Music Concert Jazz Band pod dyrekcją Justin DiCioccio.