Nuty

Oryginalny tekst

Dum transisset Sabbatum. Robert Johnson. A cappella. Sacred , Motet. Language. Latin. SATBarB.

Tłumaczenie

Dum transisset Sabbatum. Robert Johnson. Cappella. Święte, Motet. Język. Latin. SATBarB.

Oryginalny tekst

From a manuscript in the library of Christ Church, Oxford. The soprano and alto parts are attributed in the manuscript to “Mr Johnson”. The baritone part is attributed to “Tallis alias Johnson”. In the manuscript this part is written in plainchant notation. Slurs in this edition represent ligatures in the original plainchant. The work was published by Charles Burney in his “General History of Music” in 1776 with many changes to reduce dissonances and adapt the work to 18th Century taste. In a complete performance, the plainsong intonation and entire polyphony were probably intended to be sung first. Then the plainsong verse Et valde mane. Then the polyphony from Ut venientes to the end. Then the plainsong Gloria patri. Finally the polyphonic Alleluia. In the original manuscript “Alleluia” is written out “Al-le-lui-a”. There are a number of differences in published versions of. the plainsong intonation,. ii. the Et valde mane and. iii. the Gloria patri sections. These sections are not included in the manuscript source for this edition of the Johnson five part setting. The three last notes in the intonation, usually sung “sse – e - et”, are sometimes replaced by a single long note in, for instance, published editions of Tallis’ 5 part setting of “Dum Transisset”. There are a variety of different interpretations of the Et valde mane and the Gloria patri plainsong sections. Examples are included in the CPDL edition of the Taverner setting by Rupert Preston Bell, the edition of the Tallis setting by JJ Hutchings on Sibelius Music , the edition of the same Tallis setting by Richard Abram, published in “Musical Times”, February 1979, and the performance on CD of the Johnson four and five part settings by Cappella Nova. directed by Alan Tavener.

Tłumaczenie

Z rękopisu w Bibliotece Christ Church, Oxford. Części sopranowy i altowy są przypisane w tekście do "Mr Johnson". Część baryton jest przypisana do "Tallis alias Johnson". W rękopisie ta część jest napisane w notacji chorałowej. Łuki w tej edycji reprezentują ligatur w oryginalnym chorału. Praca została opublikowana przez Charles Burney w jego "Powszechnej Historii Muzyki" w 1776 roku z wielu zmian, aby zmniejszyć dysonanse i dostosować pracę do 18th Century smaku. W pełnej wydajności, Plainsong intonacja i całkowity polifonia były prawdopodobnie przeznaczone do pierwszej śpiewana. Następnie Plainsong werset Et valde Grzywa. Następnie polifonia z Ut venientes do końca. Następnie patri Plainsong Gloria. Wreszcie polifoniczne Alleluja. W oryginalnym rękopisie "Alleluja" pisze się "Al-le-lui-a". Istnieje szereg różnic w opublikowanych wersjach. intonacja Plainsong,. ii. Grzywa Et valde i. iii. sekcje Patri Gloria. Sekcje te nie są zawarte w źródle rękopisu dla tej edycji ustawień Johnson pięciu części. Trzy ostatnie notatki w intonacji, zazwyczaj śpiewane "sse - e - et", czasami są zastąpione jednym długim noty w, na przykład, opublikowane edycje ustawienia Tallis "5 części z" Dum Transisset ". Istnieje wiele różnych interpretacji valde grzywą Et i sekcjach patri Plainsong Gloria. Przykłady są zawarte w wydaniu Cpdl od ustawienia Taverner Rupert Preston Bell, edycji ustawień Tallis JJ Hutchingsa na Sibelius Music, w wydaniu tej samej Tallis zachodzącego Richarda Abrama, opublikowanym w "Musical Times", luty 1979 i wydajność na CD ustawień Johnson czterech do pięciu części przez Cappella Nova. w reżyserii Alana Tavener.